اظهارات اخیر وزیر ارشاد درباره بازگشت نصرالله معین به ایران، واکنشهای متفاوتی را در میان هنرمندان و کارشناسان موسیقی به همراه داشته است.
محمد مهدی اسماعیلی، وزیر ارشاد، پس از جلسه هیات وزیران در جمع خبرنگاران گفته بود: «حضور ایشان در ایران هیچ مشکلی ندارد و طبق قوانین انجام میشود. هر کاری درباره هر فردی انجام شود، طبق قانون انجام میشود. اجازه فعالیت قدم بعدی است اما حضورشان در ایران هیچ مشکلی ندارد.»
این پاسخ آغازگر واکنشهایی بود که سابقه این شکل دعوتها و بلامانع بودنها را در فضای مجازی پیش کشید. برخی گفتند با حبیب محبیان چه کردند که حالا معین بخواهد به ایران بیاید؟ بعضی دیگر از هنرمندانی یاد کردند که در همین آب و خاک زندگی میکنند و به گفته خود مسوولان اجازه فعالیت ندارند! گروهی دیگر این حرفها و وعدهها را در ردیف شعارها و تبلیغات بیمصرف ارزیابی کردند.
علیرضا امینی، برنامهساز، پژوهشگر و منتقد موسیقی، در این باره گفت: «از مشکلات فرهنگی در این کشور یکی این است که به جای مهندسی فرهنگ با نوعی عملگی فرهنگی روبهرو هستیم. استفاده از ابزارهای فرهنگی، دچار انحطاط، افت و نزول شده مصداق شعر معروف «از دستبوس میل به پا بوس کردهایم/ خاکم به سر ترقی معکوس کردهایم» دقیقا وضعیت الان است. دولتی که در ابتدا با تتلو شروع میکند، طبیعی است که در ادامه به فکرِ وارد کردن معین باشد. البته در اینجا درباره سطح کار هنری آقای معین صحبت نمیکنم؛ منظور من این است که وقتی شروع این باشد، وعدههای توخالی هم این میشود. مشکل محبوبیتِ دولت است و دولت برای به دست آوردن محبوبیت به هر ابزاری دست میزند.»
**وی افزود: «ما مشکلی با شخص یا نام خاصی در حوزه فرهنگ و هنر نداریم مساله اصلی ما این است که دولت به دنبال ایجاد محبوبیت است اما از ابتدا متوجه ساختار فرهنگی و اجتماعی ایران نشده است. این دولت و هر دولت دیگری نیازمند اتاق فکر فرهنگی است که متاسفانه در حال حاضر اصلا چنین چیزی وجود ندارد. یکی باید به مسوولان حاضر توضیح کامل بدهد چون اصلا ساختار جامعه موسیقی ایران را نمیشناسند، دغدغهای هم برای شناخت آن ندارند. مدیران کلان سیاسی و فرهنگی هم برای استفاده از عنصر فرهنگ باید جامعهشناس و روانشناس باشند و بدانند که الان وقت چه کاری است. دولت ما از ابتدا با رویکردی که برای ایجاد محبوبیت در نسل جوان با تتلو شروع کرد و همین حالا نسبت به او یعنی تتلو، گارد گرفته و هیچکس حاضر نیست که از او دفاع کند.
**همین دولت حالا سراغ معین رفته است، ما این دعوت از آقای معین را قبلا با خواننده دیگری تجربه کردهایم و شاهدش بودهایم؛ راجع به آقای حبیب دیدیم که همین رویکرد اتفاق افتاد و آیا جز این بود که یک نام در اوج را به مملکت آوردیم و او هم دق کرد و آرزو به دل ماند که وعدههایی که به او دادند، عملی شود؟ مشکلِ ما آوردنِ معین نیست؛ این اشتباه فکری و تاکتیکی عناصرِ فرهنگی و مدیرانِ اجرایی کشور است. جالب ماجرا این است که اگر من و همکارانم به اداره ارشاد برویم و ترانههایی که معین خوانده را برای اجرا بدهیم، به آن ترانهها برای اجرای هنرمندانی که در همین آب و خاک هستند، مجوز نمیدهند بعد میآیند از خود معین دعوت میکنند، این واقعا خندهدار است.
**این نکته را باید رییسجمهور، وزیر و مدیران فرهنگی ما بدانند که دوستی با مردم یک واسطه دارد و آن واسطه هنرمندان هستند که در اینجا درباره هنرمندان موسیقی صحبت میکنم، بارها ثابت شده که فعالیتهای اجتماعی سیاسی موزیسینها و هنرمندان چه تاثیری در جامعه دارد.
منبع : روزنامه اعتماد