بارسلونا تحت هدایت هانسی فلیک در این فصل عملکرد تهاجمی چشمگیری داشته و با میانگین نزدیک به ۳ گل در هر بازی، یکی از زهردارترین خطوط حمله اروپا را به نمایش گذاشته است. آنها در لالیگا، لیگ قهرمانان، جام حذفی و سوپرجام اسپانیا مجموعاً ۱۴۷ گل به ثمر رساندهاند. این آمار، پتانسیل بالای تیم برای شکستن رکوردهای گلزنی پیشین را نشان میدهد، هرچند رسیدن به رکورد ۱۹۰ گل گواردیولا در فصل ۲۰۱۰-۲۰۱۱ همچنان دور از دسترس به نظر میرسد.
با این وجود، در پنج بازی اخیر، روند گلزنی بارسلونا دچار افت محسوسی شده و میانگین آن به ۱.۶ گل در هر مسابقه کاهش یافته است. پیروزی ۴-۰ مقابل بوروسیا دورتموند در یکچهارم نهایی لیگ قهرمانان، تنها نقطه روشن این مقطع بوده است. در سایر دیدارها، از جمله پیروزی دشوار ۱-۰ مقابل اتلتیکو مادرید در جام حذفی، تساوی ۱-۱ با رئال بتیس، برد با گل به خودی مقابل لگانس و شکست ۳-۱ برابر دورتموند، بارسلونا در گلزنی موفق نبوده است. در این میان، رافینیا، یکی از مهرههای کلیدی خط حمله، نیز از ۹ فوریه در لالیگا موفق به گلزنی نشده و با مصدومیتهایی دست و پنجه نرم کرده است.
در چنین شرایطی، بازگشت دنی اولمو، ستاره خلاق و گلزن بارسلونا، برای بازیهای حساس پیش رو از جمله فینال جام حذفی مقابل رئال مادرید و نیمهنهایی لیگ قهرمانان برابر اینتر میلان، اهمیت حیاتی دارد. غیبت او به دلیل مصدومیت، تاثیر قابل توجهی بر قدرت تهاجمی تیم گذاشته است. اولمو با به ثمر رساندن ۸ گل و ارسال ۵ پاس گل در ۲۹ بازی، توانایی بازیسازی و تقویت خط حمله را دارد و میتواند به فلیک اجازه دهد تا با چرخاندن بازیکنان، آمادگی تیم را حفظ کند. در لالیگا نیز که رئال مادرید پس از حذف از اروپا تمرکز بیشتری بر آن خواهد داشت، بارسلونا برای بازگشت به روزهای اوج گلزنی، نیازمند احیای فرم رافینیا و بهرهمندی از تواناییهای اولمو خواهد بود.