عباس عبدی، فعال سیاسی، در یادداشتی با عنوان «فرصت اندک در نبود عزم ملی» در روزنامه اعتماد، ضمن انتقاد از برخوردهای دوگانه با اعتراضات، به نابرابری در امکان ابراز عقیده میان موافقان و مخالفان فیلترینگ اشاره کرد.
او تأکید کرد که نمیتوان پذیرفت که گروهی خاص، وابسته به ساختار قدرت، با اعتراضات موتوری و تجمعات در نماز جمعه علیه رفع فیلترینگ، به ابراز عقیده بپردازند، در حالی که طرفداران رفع فیلترینگ از هرگونه اعتراض عملی منع میشوند یا تنها در شرایط خاص و با محدودیتهای فراوان اجازه تجمع در مرکز شهر را پیدا میکنند. عبدی تصریح کرد که هنوز هم امکان اعتراض علنی برای مخالفان فیلترینگ فراهم نشده است.
عبدی در ادامه یادداشت خود، با اشاره به یادداشتهای پیشین خود، وضعیت جامعه ایران را «امتناع برنامهریزی» توصیف کرد و اظهار داشت که دولت فعلی، علیرغم وعدههای اولیه، نتوانسته این معضل را حل کند. او این وضعیت را آخرین فرصت برای عبور مسالمتآمیز و کمهزینه به سوی جامعهای دانست که امکان برنامهریزی برای حل مسائل مردم را داشته باشد.
عبدی با اشاره به اقدامات اخیر دولت، از جمله حذف محدود فیلترینگ از فضای مجازی، اذعان داشت که این اقدامات، اگرچه مثبت بودهاند، اما نتوانستهاند شرایط را برای برنامهریزی جامع و حل مشکلات اساسی مردم فراهم کنند. به گفته وی، این اقدامات یا از نظر مردم کافی نیستند یا با مشکلات مستقیم آنان که نیازمند برنامهریزی دقیق هستند، ارتباطی ندارند.
او مشکلات اساسی کشور را شامل مواردی چون سیاست خارجی و رفع تحریمها، ناترازی ارزی و انرژی، جلب سرمایهگذاری، رشد اقتصادی، کاهش تورم، چالشهای محیط زیست، آسیبهای اجتماعی، مهاجرت نخبگان، فقر و نابرابری، حذف رانتها و اصلاح نظام اداری برشمرد.
عبدی تأکید کرد که برنامهریزی در ایران نیازمند شرایط خاصی از جمله «انسجام و اتحاد حکومت»، «وفاق با جامعه» و «التزام به منطق سیاستگذاری و علم و تجربه بشری» است. او خواستار حمایت یکپارچه تمامی نهادهای حکومتی از سیاستهای رسمی و مورد توافق شد و تأکید کرد که نهادهای متکی به منابع مالی و سیاسی حکومت، نه تنها حق مخالفت با سیاستها را ندارند، بلکه باید از آنها حمایت کنند. او همچنین بر لزوم اعتماد مردم به حکومت و دولت برای همراهی با سیاستها تأکید کرد و ایجاد این اعتماد را مستلزم عملکرد صحیح و پاسخگو دانست.
عبدی با انتقاد از اظهارات برخی مقامات دولتی مبنی بر درخواست راهحل از مردم، این رویکرد را نشانهای از «امتناع برنامهریزی» در دولت دانست و تأکید کرد که دولت با برخورداری از امکانات و بودجه کافی، خود باید مسئولیت حل مشکلات را بر عهده بگیرد. او همچنین به مواردی از مقاومت در برابر اصلاحات و رانتخواری اشاره کرد که مانع از برنامهریزی مؤثر میشوند.
در نهایت، عبدی با اشاره به سخنان معاون اول رئیسجمهور درباره مشکلات محیط زیست، پرسید که چه کسی مسئول ایجاد «عزم ملی» برای حل این مشکلات است و چرا برنامهای مشخص برای این منظور ارائه نمیشود. او تأکید کرد که دولت باید به جای تکرار مشکلات، راهحل ارائه دهد و به جای انتظار از دیگران، خود مسئولیت حل مسائل را بر عهده بگیرد.